Նիկոլայ Բոգանդով

Նիկոլայ Բոգանդով;
Ծնվել է	մարտի 5, 1906
Ծննդավայր	Kadom, Temnikovsky Uyezd, Տամբովի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	նոյեմբերի 21, 1989 (83 տարեկան)
Մահվան վայր	Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն	գրող և մանկագիր
Պարգևներ և ; մրցանակներ	և

Նիկոլայ Բոգդանով (ռուս.՝ Богданов, Николай Владимирович մարտի 5, 1906(1906-03-05)^[1], Kadom, Temnikovsky Uyezd, Տամբովի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - նոյեմբերի 21, 1989(1989-11-21)^[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), Խորհրդային մանկագիր, թատերագիր, ռազմական լրագրող։

Կենսագրություն

Նիկոլայ Վլադիմիրովիչ Բոգդանովը ծնվել է Տամբով նահանգի Տեմնիկովսկի շրջանի Կադոմի քաղաքում։ Նրա մայրը՝ Մարիա Ալեքսեևնան, (մինչ ամուսնությունը Վասիլևնա ազգանուննն էր կրում, իսկ վերջինիս եղբայրը՝ օդաչու Ալեքսանդր Վասիլևը 1911 թվականին իրականացրել է աշխարհում առաջին թռիչքը Սանկտ Պետերբուրգից Մոսկվա)^[2], ուսուցչուհի էր, իսկ հայրը՝ զեմստվային բժիշկ։ Սովորել է Էլատոմսկու գիմնազիայում, իսկ երբ ընտանիքը տեղափոխվել է Սասովո, ուսումը շարունակել է Սասովի միջնակարգ դպրոցում։ 1920 թվականին անդամագրվել է Համամիութենական լենինյան կոմունիստական երիտասարդական միությանը, Սասովսկի շրջանում հիմնել է կոմունիստական համայնք։ 1923 թվականին Ռյազանի կոմունիստական կուսակցության ուղեգրով գործուղվել է Մոսկվա՝ ուսանելու Վալերի Բրյուսովի անվան Մոսկվայի բարձրագույն գրական-գեղարվեստական ինստիտուտ։ Նրա հետ սովորել են ապագա գրողներն ու բանաստեղծներ՝ Միխայիլ Սվետլովը , Յակով Շվեդովը, Միխայիլ Գոլոդնին։

Ուսման ընթացքում նա դարձել է պիոներ առաջնորդ, աշխատել է «Պիոներ» ամսագրում, օգնել է Նադեժդա Կրուպսկայային նամակագրություն վարել ընթերցողների հետ, ինչպես նաև գրել է իր «Նամակներ պիոներներին» գրքի նախաբանը։ Արկադի Գայդարի հետ բարեկամությունը դրդեց նրան գրել իր առաջին գիրքը պիոներական կյանքի մասին։ Եվ նա գրել է «Առաջիններից մեկը» գիրքը։ Հետո գրել է այլ գրքեր՝ «Ազատ տղաների կուսակցություն», «Հրաշքներ», «Երբ ես առաջնորդ էի» և այլն։

Խորհրդա-ֆիննական պատերազմի ընթացքում, նա դարձել է «Լենինական ճանապարհ» թերթի թղթակից, լուսաբանում էր Կարմիր բանակի գործողությունները։ Հայրենական մեծ պատերազմի սկզբում աշխատել է նաև որպես ռազմական թղթակից։ Իր էսսեների հիման վրա նա գրել է երկու գիրք պատերազմի մասին երեխաների համար և երկու արձակ գիրք։ Պատերազմի տարիներին պարգևատրվել է «Մոսկվայի պաշտպանության համար», «Լենինգրադի պաշտպանության համար», «Ստալինգրադի պաշտպանության համար» և այլ շքանշաններով։

1956 թվականին նա տուն է գնել Տարուսայում^[2]։

Նիկոլայ Բոգդանովը թաղվել է Տարուսայի հին գերեզմանատանը, որտեղ կենդանության օրոք ինքն է ընտրել իր գերեզմանի տեղը^[2]։

Հիշատակում

2012 թվականին Նիկոլայ Բոգդանովին շնորհվել է Տարուսա քաղաքի պատվավոր քաղաքացու կոչում։ Նրա անունը տրվել է նաև Տարուսայի մանկական գրադարանին^[2]։

Բիբլիոգրաֆիա

«Երբ ես ջոկատավար էի».
«Կրետաբույն»
«Ազատ տղաների կուսակցություն».
«Կորած ճամբար»
«Պատրաստ եղիր, միշտ պատրաստ»։
«Զառիթափ լեռ»
«Իվան Տիգրով (պատմվածքներ)»
«Առաջիններից մեկը»
«Ձեղնահարկի սատանան»
«Հրաշքներ»

Արձակ պատերազմի մասին. Արձակ երեխաների համար

«Պատերազմի մասին հեքիաթներ»
«Ֆունկֆինդեր»

Արձակ երեխաների համար

«Կարմիր աստղի հեքիաթը»
«Իլյիչի ժպիտը»

Արձակ պատերազմի մասին

«Յուլիա-Յարվիի գաղտնիքը»
«Լավ ասացվածք»

Խորհրդային դասական արձակ

«Երեկոները Ուկոմովսկի սեղանների շուրջ»
«Թշնամի»
«Մոսկովյան Գավրոշի լեգենդը» (պատմության հերոսի նախատիպը՝ Պավլիկ Անդրեև )
«Խիզախների և հմուտների մասին»

Պիեսներ

«Աֆրոդիտե»

Ծանոթագրություններ

[_5e0fb638067429b9-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 VIAF ID

[vest-news.ru-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Зоя Виноградова, «Не детский писатель из красногалстучного детства», 06 сентября 2012

[1]

[2]